Jezus i dzieci

 

 Jezus ze szczególną troską wypowiadał się o dzieciach.  Wiele fragmentów Pisma Świętego o tym mówi. Pierwszymi, którzy mają bezgraniczny dostęp do Jezusa mają właśnie dzieci. Pewnego razu ludzie przynosili do Jezusa dzieci, żeby je pobłogosławił. Uczniowie zabraniali im tego. Jezus jednak przykazał, aby pozwolili dzieciom przychodzić do Niego. Przynosili Mu również dzieci, żeby ich dotknął; lecz uczniowie szorstko zabraniali im tego.   A Jezus, widząc to, oburzył się i rzekł do nich: «Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie,nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego».  

I biorąc je w objęcia, kładł na nie ręce i błogosławił je (Mk 10,13-16). Jezus zwraca w ten sposób uwagę jakie jest dziecko,na jego bezgraniczną ufność. Pokazując dorosłym dzieci, wskazywał, jak powinna wyglądać postawa człowieka, aby mógł wejść do Królestwa Bożego. Mamy być jak dzieci, uniżać się jak one, być pełni ufności wobec Boga. Inny fragment wskazuje, że postawa każdego ucznia Chrystusa powinna być otwarta na każdego, a zwłaszcza na tych najsłabszych, bo:Kto przyjmuje jedno z tych dzieci w imię moje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, nie przyjmuje Mnie, lecz Tego, który Mnie posłał (Mk 9,37).